Joga terapeutyczna, którą się zajmuję jest praktyką służącą regulacji ciała i umysłu, które w jakimś obszarze uległy dużej nierównowadze. Zajmuje się jogą w tradycji jogi kundalini dla osób po traumie i jogą dla osób z depresją.
Zachodnia psychologia jest nauką bardzo młodą, sięga korzeniami początków XX wieku. Psychologia jogi zalicza się do najstarszych, wciąż żywych dyscyplin badających świadomą, fizyczną i mentalną kontrolę nad ciałem oraz umysłem, przez co wzbudza coraz większe zainteresowanie współczesnej nauki. Joga była ćwiczona i przekazywana z pokolenia na pokolenie w niezmiennej postaci od tysięcy lat. Poprzez empiryczne badanie stanów psychicznych i towarzyszących im wrażeń fizycznych, jogini stopniowo rozwinęli precyzyjne sposoby badania pracy narządów wewnętrznych i zachodzących w nich procesów fizjologicznych. W ten sposób zyskali renomę ludzi zdrowych i odpornych na choroby.
Joga przynosi zdrowie i równowagę, ale to pewnym stopniu “aspekt uboczny”, a nie cel tej praktyki. Joga wydłuża życie i zwiększa jego komfort, ale wydarza się się to jako niejako po drodze. Joga była i nadal jest przede wszystkim ścieżką introspekcji, rozwoju jednostkowej świadomości w stronę połączenia z Uniwersum. Rozumienie procesów psychicznych i fizycznych osiągane przez joginów w stanach podwyższonej świadomości stało się fundamentem do powstania nauki jogi. Wiele spośród koncepcji psychologicznych jogi wydaje się mieć paralele z tymi, które można znaleźć w zachodniej psychologii, inne zaś znacznie wykraczają poza odkrycia Zachodu. To co dla naszej kultury wydaje się czasem „dziwne” np. symbolika i język przekazu jogi, są sposobami wyrażania niezwykle głębokiego rozumienia natury człowieka i jego miejsca we Wszechświecie.
Joga nie jest religią, jest praktyczną technologią rozwijania jednostkowej świadomości, która w naszych czasach stała się dostępnie powszechna. Joga bierze swój początek z ludzkiego doświadczenia, poszukiwania sposobu na życie w sposób zdrowy, szczęśliwy i świadomy. Pierwotnie była nauczana otwarcie i integrowana z codziennym życiem. Systemy jogi nie były mistyczną działalnością, a praca joginów opierała się na obserwacji energii i wpływu różnych aktywności oraz postaw na równowagę w jednostce. Wszystkie formy jogi skupiają się pobudzaniu i regulowaniu energii ludzkiej, która stanowi esencję świadomości. Używając obrazowego języka, wszystkie odmiany jogi służą poniesieniu energii Kundalini. Adept/ka jogi pracuje nad wszystkim aspektami siebie – ćwiczy ciało fizyczne, dyscyplinuje się mentalnie, analizuje świat intelektualnie. Pierwotnie joga była dziedziną holistyczną. Poprzez tysiąclecia techniki zostały podzielone, aktualnie istnieją 22 uznane szkoły jogi, które akcentują różne elementy systemu jogicznego np. skupiają się na aspekcie ćwiczeń fizycznych, pracy z mantrą, regulacji oddechu poprzez pranajamę itp.
Joga Kundalini jest odmianą Raj Jogi, nauczaną w tradycji Zachodu przez Yogi Bhajana. Jest określana jako joga świadomości. Celem praktyki jest podniesienie i utrzymanie na wysokim poziomie energii Kundalini (energii świadomości), tak aby przenieść ją na poziom zwiększający horyzont doświadczania swojego życia. Praktyka Kundalini zawdzięcza swoją skuteczność komplementarności technik, które ją tworzą. Każda krija zawiera aspekt ćwiczeń fizycznych (asany), pracy z oddechem (pranajamy), pracy z energią (mudry), pracy z wibracją dźwięku (mantry), pracy z umysłem (medytacje).
Zajmuję się terapią indywidualną, terapią grupową, warsztatami rozwojowymi dla kobiet, prowadzeniem superwizji i szkoleniami w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Jestem z wykształcenia psycholożką, ukończyłam Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. W terapii łączę kilka nurtów: psychologię procesu, arteterapię, focusing, EMDR, brainspotting oraz jogę. Jestem superwizorką w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”.
